Interieur: Stalwars

Op de balken in deze eeuwenoude stal kun je niet anders dan verliefd worden. Dat overkwam
ook Antoine en Virginie, de nieuwe eigenaars. Ze verbouwden het pand vlak bij Namen met veel creativiteit, hergebruik en een vleugje futurisme.

‘Het gebeurt vaak dat er hier vrienden opduiken, gewoon om wat te komen relaxen’

‘Heureux les fêlés car ils laissent passer la lumière’ staat er in neon op de muur van de woonkamer. Of, zoals Leonard Cohen het zo mooi zong: ‘There’s a crack in everything, that’s how the light gets in’. ‘We hadden die zin in een toneelstuk gehoord,’ vertelt Antoine. ‘Virginie heeft mij het lichtobject cadeau gedaan omdat er bij mij ook wel een hoekje af is,’ lacht hij. Om je op een compleet vervallen stal te willen storten, moet je wellicht een beetje gek zijn. Het gebouw maakt deel uit van een zogeheten Haspengouwse vierkantshoeve, waarvan elke vleugel apart te koop stond en de stal het oudste deel was. ‘Tijdens de renovatie ontdekten we dat de timmerlui die het gebinte ooit hebben gemaakt, er tijdens de constructie de datum in hadden gebeiteld: 1754. Een aantal onderdelen was door de jaren heen weliswaar vervangen, maar het gros van de originele balken stond nog overeind, en die hebben we kunnen behouden. Ik maak me dan ook sterk dat dit er over honderd jaar nog steeds zal staan.’

Kathedraaleffect
Op het moment van de aankoop had architect Emile Tribolet al het nodige voorbereidend werk gedaan.
Tussen hem en Antoine en Virginie klikte het dusdanig dat ze de rest van de verbouwing samen deden. Aanvankelijk waren alle muren wit gekalkt en de volledige oppervlakte van de stal had een gewelfd bakstenen plafond, zodat je beneden de balken niet zag. Maar het grootste deel van dat plafond was eigenlijk vervallen. Door ongeveer een derde – het meest beschadigde deel – van de gewelven af te breken, creëerde Emile op het niveau van de woonkamer en de huidige boekenwand een soort kathedraal-effect en ter hoogte van de trap een lichtschacht. De nachtzone, met aan de ene kant de slaapkamers van de kinderen en aan de andere kant de ouderslaapkamer, toegankelijk via een diagonale schuifdeur, lijkt nu midden in het magistrale binnenvolume te zweven. ‘We wilden een liefdesnest creëren,’ legt Antoine uit. ‘Maar dan in de ruimste zin van het woord, waar ook de kinderen, familie en vrienden welkom zijn.’ De kinderen mochten trouwens ook hun zegje doen over het interieur, waardoor er ter hoogte van hun slaapkamers een ‘tweede verdieping’ werd aangelegd die nu hun domein is.

Geen stress maar energie
Maar hoe rechttoe rechtaan de ruimteverdeling in het pand nu ook lijkt, de verbouwing bleek een avontuur. Zo bezorgde de stabiliteit van het pand de ingenieurs hoofdbrekens: dragende elementen moesten worden vervangen en het originele houten gebinte bleek niet te beantwoorden aan het wiskundige model dat was berekend. De toevoeging van een stalen structuur bracht soelaas voor de stevigheid van het geheel. Het nieuwe dak moest licht en regelmatig van vorm worden. Het gebruik van isolerende dakpannen van ultralicht aluminium zorgden ervoor dat de berekening uiteindelijk klopte. Om het energieverbruik zo laag mogelijk te houden, werd de oude stal van binnen uit geïsoleerd en kwam er vloerverwarming onder de XXL betontegels. Voor elke fase van de verbouwing werden lokale vaklieden ingezet, door de architect en de toekomstige bewoners samen geselecteerd. ‘Gek toch,’ herinnert Antoine zich. ‘De meeste mensen krijgen stress van een verbouwing, maar mij gaf het juist energie. Al die mensen aan het werk te zien vond ik een bewonderenswaardig spektakel. Weet je hoe ze al die superzware balken hebben vervoerd? Op ronde houten palen, net als in de tijd van de piramides.’ De goede onderlinge verstandhouding zorgde ervoor dat als er iets fout liep, de oplossing snel gevonden was. Zo werd er, toen het muurtje aan de tuinkant instortte, gewoon beslist om de schuifpui groter te maken.

Uitnodigende stilte
‘Toen het huis af was hebben we iedereen uitgenodigd die eraan had meegewerkt. We dachten dat ze rond half elf wel zouden vertrekken, maar ze bleven tot half drie ’s nachts,’ aldus Antoine. ‘Sindsdien is het steevast hetzelfde scenario: als we gasten hebben, blijven die plakken. Waarom? Ik denk dat je de tijd hier een beetje vergeet. Er hangt een soort stilte die ervoor zorgt dat iedereen zich op zijn gemak voelt. Het gebeurt vaak dat er hier vrienden opduiken om wat te komen relaxen. Waar we vroeger woonden gebeurde dat nooit, terwijl dat hier vlakbij is.’ De perfecte harmonie tussen de gezandstraalde oude bakstenen, de majestueuze balkenstructuur en de hedendaagse elementen zorgt voor een warme sfeer. De ventilatie garandeert een gezond binnenklimaat en er is een overvloed aan licht, zelfs ’s nachts – daar zorgen slim geplaatste ledstroken voor. Het huis is ideaal voor feestjes met familie en vrienden, maar in de eerste plaats toch een oase van rust. De boekenwand, deels opgetrokken uit stalen elementen van de afgebroken gewelven, is het pronkstuk van het interieur. ‘Virginie leest graag romans en ik ben dol op strips. De glazen loopbruggen reflecteren onze verzameling boeken. Wij zijn ervan overtuigd dat cultuur de wereld een betere plek maakt. Vandaar dat onze boeken de ereplek in huis hebben gekregen.’ 

Eigen Huis & Interieur 05/2021
Fotografie Laurent Brandajs Styling Nathalie Horion Tekst Jean-Michel Leclercq

Meer interieurs zien? Bestel de nieuwe EH&I online. Geen verzendkosten.

1 In samenspraak met eigenaars Antoine en Virginie verbouwde architect Emile Tribolet deze stal uit 1754 tot een modern woonhuis. Door een deel van de bakstenen gewelven weg te halen creëerde hij een open ruimte met verschillende niveaus, waar het eikenhouten gebinte en de imposante boekenwand prachtig tot hun recht komen. De fijne ruimteschip-schuifdeur boven leidt naar de ouderslaapkamer. Chaise longue MVS van Maarten Van Severen voor Vitra. 2 Dankzij de gladde XXL betontegels, waar vloerverwarming onder zit, vormt de benedenverdieping een visueel geheel. De vloer en muren zijn zo goed geïsoleerd, dat het pand een lage-energiewoning is. De fragiele eeuwenoude stal werd gestabiliseerd met een structuur van metalen balken en pilaren en de binnenruimte voor een groot deel opengebroken. De witte zwevende trap en de keuken, ontworpen door architect Emile Tribolet, creëren in combinatie met de hemelsblauwe muur, groene krukjes en kleurrijke foto’s een frisse sfeer. Een mooi contrast met de oude bakstenen, die volledig bloot werden gelegd. Houten LCW Chair van Charles en Ray Eames voor Vitra. Barkrukken Hee van Hay. 3 De begane grond bestaat uit verschillende ruimtes die elk een andere hoogte en lichtinval hebben en dus ook een andere sfeer: de tuinkant oogt open en luchtig, de keuken in het midden strak en licht en de zithoek achterin gezellig en besloten. 4 Naast de entree is een praktisch schoenenbankje gemaakt. 5 Achter de zithoek maakten Antoine en Virginie een werkplek. De grijze cementvlakken in de muren zijn overblijfselen van de oorspronkelijke stal. De stalen pilaar tussen de keuken en de boekenwand is afkomstig uit de originele structuur, net zoals de staanders van de boekenwand, die werden gered tijdens de verbouwing. In de keuken tegels Delta van Wow Design. Eettafel Four van Kartell. Stoelen Catifa van Arper. Barkrukjes KM van Cees Braakman voor Pastoe. Bij de piano staan stoelen van de rommelmarkt. 6 Een aantal door Emile Tribolet ontworpen vaste kasten bakenen de entree af en vormen een buffer tussen de woonkamer en de eethoek. De entree is gemarkeerd met grafisch behang. Aan de kant van de woonkamer komen de kleuren van de bakstenen, het hout en het grijs van de oorspronkelijke stal terug in het oosterse tapijt en de minimalistische meubels. Schommelstoel RAR van Charles en Ray Eames (Vitra), rond kastje Componibili van Kartell. Bank Mags van Hay. Vloerlamp Eclipse van Objekto. 7 De loopbruggen die de slaapkamers met de trap en de boekenwand verbinden, zijn van glas, zodat het daglicht tot in de nok kan doordringen en er tussen de verdiepingen visueel contact mogelijk is. Zowel het schuifdeurkozijn als de deur zelf volgen de lijnen van de balken. 8 De eiken vloer en vintage schoolbanken op de overloop gaan verrassend goed samen met de oude balken. 9 Behang Lines van Ferm Living. Leeslamp AJ van Louis Poulsen.  Kranen van Vola. 10 De kinderzone op de eerste verdieping omvat twee slaapkamers en een badkamer. Ze mochten de kleuren zelf kiezen.