Interieur: Kunstgrepen
Haar volgende stap is een huis waar werk en wonen nog meer versmelten: galerie en privé op één plek. Voor galeriehouder Pien Rademakers zijn kunst en design ankerpunten in het interieur.
‘Alles moet in balans zijn. Liever wat
minder kunstwerken, die dan extra
aandacht krijgen’
– Pien Rademakers
Voor ze deur uitgaat, laat ze altijd een opgeruimd huis achter. ‘Het creëert rust in je hoofd. Zelf krijg ik daar ook een opgeruimd gevoel van.’ Het leven van galeriehouder Pien Rademakers is druk en vol. Daarom ging ze een paar jaar geleden op zoek naar een appartement niet te ver van de Amsterdamse galerie die ze runt op het KNSM-eiland. Op loopafstand vond ze een geschikte plek van 150 m2 in het Oostelijk Havengebied. De woning maakt deel uit van een kleinschalig apartementencomplex. ‘Ik had het geluk te kunnen kopen van een kunstverzamelaar. Het gaat om een loft, met veel daglicht en een riant uitzicht over het water. Op een extra slaapkamer, het toilet en de badkamer na is het een langgerekte open ruimte. Keuken, eetkamer en werkkamer-slaapkamer lopen in elkaar over. De oorspronkelijke indeling heb ik behouden, maar alle verhoudingen en kleuren zijn opnieuw op elkaar afgestemd. De basiskleur van de muren en vloer in het appartement was erg grijs. Ik wilde de openheid en helderheid van de plattegrond zo houden, maar wel verzachten en vrouwelijker maken met een ander palet. Dat verklaart de lichtroze gloed van de wanden en de aanwezigheid van textielkunst aan de muur. Ook de gietvloer knapt ervan op: die heeft nu een lindegroene glans.’ In coronatijd is de betekenis van een vertrouwde plek waar je op terug kunt vallen alleen maar toegenomen. Pien: ‘Tijdens de lockdown hebben veel mensen extra oog gekregen voor het belang van kleur, vorm en textuur. Terwijl de musea op slot zaten, zag ik hoe de honger naar het culturele leven alleen maar sterker werd. Een goedgekozen object of kunstwerk kan je persoonlijke geluk rechtstreeks beïnvloeden. Ik merkte dat mensen er steeds meer werk van maakten zich online te oriënteren. Vóór corona had mijn galerie zo’n drieduizend volgers, inmiddels zijn dat er dertienduizend. Door de beperkingen waren er veel minder beurzen, maar mijn eigen tentoonstellingen ben ik blijven organiseren.’
#1 Het kookeiland en de eettafel (op maat gemaakt voor de vorige bewoner)lopen in elkaar over. De Louis Ghost Chair is een ontwerp van Philippe Starck voor Kartell. De Wishbone Chair uit de collectie van Carl Hansen is een klassieker van Hans Wegner. Bank Massas en fauteuil Redondo van Patricia Urquiola voor Moroso. Verlichtingssysteem Railspots van Flos. Kunst en objecten van links naar rechts: lamp Noctambule Floor Cone van Konstantin Grcic (Flos), werk op tafel Natasja van der Meer, schilderijen naast doorgang van Beppe Kessler, Fragment Vase van Nadja Schlenker, Honore Coffee Table van Mae Engelgeer, kussen van Mae Engelgeer voor Ames Vibrant Living, object van Nadja Schlenker (naast bank). #2 Anthon Beekes Body Type-alfabet vormen het woord ‘love’ in Piens werkkamer. Wassili Chair van Marcel Breuer (Knoll). Vintage vloerlamp Fun 1STM van Verner Panton.
Beetje minder
Het appartement moest een plek worden, waar het werk van de kunstenaars en ontwerpers uit haar galerie tot zijn recht zou komen. ‘Wat ik in de galerie presenteer vind ik altijd zélf de moeite waard.’ Dat impliceert niet dat het ook allemaal geschikt is voor haar huis. ‘Mensen verwachten hier soms een druk en wild interieur. Maar zo werkt het niet. In de galerie domineert de dynamiek van beurzen en tentoon-stellingen. In mijn loft probeer ik de rust te bewaren. Het aantal werken is gehalveerd ten opzichte van mijn vorige huis. Alles moet in balans zijn. Liever minder stukken, die dan wat extra aandacht krijgen.’ Als kunsthistorica gespecialiseerd in hedendaagse kunst, omringt Pien zich graag met kunst en objecten van nu. Ze vertegenwoordigt bekende talenten als Mae Engelgeer, Joana Schneider, Tomáš Libertíny en Sebiha Demir. Bovendien spant ze zich in om jonge, vaak vrouwelijke starters, als Nadja Schlenker, Yamuna Forzani en Leonie Schneider op weg te helpen. De oriëntatie is breed. Liefst breekt ze de schotten tussen beeldende kunst, design en mode weg. ‘Ik hou niet van geforceerde etiketttenplakkerij. Het onderscheid tussen kunst en toegepaste kunst is zo typisch twintigste-eeuws. Toen ik twintig jaar geleden met de galerie begon kreeg ik vaak het advies om me te specialiseren. Alleen mode, alleen fotografie, alleen grafiek of alleen design. Maar ik maak geen keuze. Alles hoort bij elkaar.’
#3 Grote raampartijen geleiden het daglicht in woon- en eetkamer. #4 In de werkkamer hangt een schilderij van Robin Speijer, keramische objecten, waaronder de blauwe envelop, van Koos Buster. Bureaustoel EA 117 van Eames (Vitra). #5 Aan de muur in de entree hangt een werk van Rotganzen. Opbergkast Amsterdammer van Aldo van den Nieuwelaar voor Pastoe. Stof op bankje: L’Afrique Fabric van Studio Job. #6 De werkkamer is tegelijk slaapkamer. Het schilderij is gemaakt door Leonie Schneiders, Floris Wubben ontwierp de twee vazen.
Tijdsprongen
Met het gemak waarmee ze schakelt tussen de kunsten, varieert ze ook met materialen en maakt ze sprongen in de tijd. Naast beproefde design-klassiekers als de Wassili-stoel van Marcel Breuer en de EA 117 bureau-stoel van Eames is er plaats voor de eigentijdse ontwerpen van Patricia Urquiola en Michael Anastassiades. De houten Wishbone Chairs (1949) van Hans J. Wegner delen de eettafel met de polycarbonaat Louis Ghost Chair van Philippe Starck (2002). ‘Kunst mag je op het verkeerde been zetten, maar mag je ook blij maken’, meent Pien. De smeltende discoballenkunst van het Rotterdamse collectief Rotganzen staat in elk geval garant voor een glimlach. ‘Ze morrelen graag aan de context van alledaagse voorwerpen. Op de overgang tussen keukeneiland en eettafel zorgt hun kunst voor verrassing.’ Op termijn zou ze graag een woon-werkpand aanschaffen, waar werk en privé ‘nog meer’ in elkaar overlopen. ‘In de lockdown heb ik net als veel andere mensen gemerkt hoezeer werk en privé met elkaar verbonden zijn. De dubbele lasten voor wonen en werken vormden met alle onzekerheid best een last. Door wonen en werken op één plek te concentreren, verklein ik het risico en kan ik me honderd procent op de inhoud concentreren. Ik verwacht trouwens ook dat presentatie van kunst binnen de persoonlijke sfeer van je eigen huis drempelverlagend werkt.’
WERKEN VAN FORMAAT
Tot 8 mei 2022 presenteert Rademakers Gallery de tentoonstelling Size does matter,
over Big Art XXL. Met werk van Iwan Smit, Jeroen van Kesteren, Esmee Seebregts
en Josephine St. Seine, KNSM-Laan 291, Amsterdam.
Eigen Huis & Interieur 02 – 2022
Fotografie Kaatje Verschoren Tekst Jack Meijers
Meer interieurs zien? Bestel Eigen Huis & Interieur online (zonder verzendkosten)
